جزمین پری هدیه

خلاصه کتاب

کریستی تیت گفت: «ریچل! این غرفه­‌ها را ببین!» و آن‌ها را نشان داد و گفت: «چه نمایشگاهی می‌شود!»
همه‌­ی اهالی خیابان آن‌ها داشتند بیرون از خانه‌­های‌شان غرفه برپا می­‌کردند. همه چیز دیده می­‌شد، از بازی گرفته تا چیزهای قدیمی و کیک­‌های خوشمزه. از انتهای خیابان بوی خوش کباب می‌آمد و حسابی دهان دخترها را آب انداخته بود. ترافیک سنگین، راه را بسته بود و بیشتر مردم پیاده از نمایشگاه دیدن می­‌کردند و لذت می‌­بردند. ریچل واکر بهترین دوست کریستی، لبخندزنان گفت: «برپایی این نمایشگاه خیابانی فکر خیلی خوبی بود. کاشکی وقتی به خانه برگردم، در خیابان ما هم یکی از این نمایشگاه­‌ها برپا شود.